De Yurt: te goei!!

Na alle regen tegenslagen en informatie in winnen op verschillende fronten, besluiten we tot opbouw van de yurt in al haar lagen, zoals het hoort. En hoe vlugger hoe liever.
Eindelijk lijken de dingen op hun plooi te vallen...

1. De regencover in canvas is onvoldoende waterdicht, de buitenste cover blijkt beter regen te weren. Een deel van die cover (de groene stukken) zijn kunststof, waar de regen afparelt.
We impregneren die topcover voor alle zekerheid toch nog eens! Vergelijk: deze heeft maar 7,5 liter Anchor Waterdicht nodig, de canvas had op zichzelf bijna 18 liter nodig! Voor opslorp capaciteit kan dat tellen...
2. De raampjes zijn voldoende klaar op dat moment om te benutten en via het dak te werken
3. Ze beloven zon! Na al die dagen regen eindelijk een dag zon daarvan MOETEN we profiteren!
4. Tom kreeg verlof!
5. Na wat rondbellen wil Stijn ons een halve dag komen helpen (alleen kunnen we het niet, mijn rug is op dat moment weinig belastbaar door de tour de force van het schupwerk)

Terwijl de yurt bloot staat moet ik in sneltrein tempo aan de canvas een boord polykatoen stikken: zodat de vilt overal bedekt blijft en de regen er niet op kan. Onderwijl wordt de mongoolse wolvilt er door de 2 mannen opgezet.

Wolfje en papa piepen door het dak!

Stijn helpt mee!

En dan werk ik al mijn ledernaalden kapot. Er moeten er 's middags bijgehaald worden. Stijn moet weg nadat de eerste vilt er op ligt. Tom neemt wolf mee zodat ik ondertussen de halve maan uit de chinese vilt knip en verstevig met koord. Als ik er trekogen aan bevestig is Tom terug. Ik olie mijn naaimachine, nieuwe naalden en dan lukt het eindelijk beter...

Al één flap klaar, nu nummer 2

Met veel creativiteit krijgt tom de tweede viltlaag er op zijn eentje op! Gelukkig is de chinese vilt een mengeling van synthetisch en wol, waardoor ze lichter te hanteren is.

De muur...

en het dak van chinese vilt

En dan... komt de REGEN! Alle machines vlug naar binnen! De zoom was nog maar nét af, dus rug of niet, ik help Tom om de canvas er op te trekken.

De regen raakt de vilt, de canvas en tot  slot gelukt het de regencover te goed te leggen. De regen blijkt na een tijdje meer gedrup en motregen te worden, en valt gelukkig niet in grote bakken naar beneden.

alle hindernissen bij elkaar: gebroken, gebogen naalden en regen...

Maar de adrenaline zit nu wel hoog genoeg om nog verder gas te geven!

Dus de topcover komt er nog op en voor het eerst is de yurt geland in zijn volledigheid!