En nu dan eindelijk... de yurt opbouwen!

Zoals de meesten onder jullie wel weten hebben we in Mongolië onze yurt laten maken naar onze wensen.  Dit zou het moeten worden: 6,5 m doorsnede, met een katoenlaag binnen, 2 lagen vilt (een keer mongoolse vilt van schapenwol en een keer chinese vilt die gemengd synthetisch is), een regencover en een toplaag. De eerste dag dat we hieraan werkten was een woensdag: Tom had verlof genomen, wolf was bij de Noena en ik moest niet werken wegens fantastisch uurrooster op school. Nu de vloer quasi af was, konden we ons wagen aan het opzetten.

Eerst wordt de deur klaargezet, dat is het sleutelpunt waar alles op moet aansluiten. Volgens traditie komt ze Zuid te staan. We meten de muren af op hoogte en trekken ze zo ver uiteen zodat ze naast de deur passen.

We binden de verschillende wand-elementen aan elkaar en schuiven het geheel regelmatig tot we een volle cirkel krijgen. In totaal zijn er in onze Yurt 6 muren die 1 grote wand vormen. 

De moderne techniek laat het wat sneller gaan: Tie-wraps, nadien verstevigd met de klassieke katoenkoorden. En overal staat Tom zijn naam op (not mine, tsss... ;-). Nadien geven we de muren hun stevigheid door ze met rood spanband samen te binden op 2 hoogtes.

Nu komt het heikele werk: de kroon moet opgetrokken worden. Normaal moet je daar met 3 à 4 man voor zijn. Wij zijn met twee die dag...

Tom komt op het idee om de 2 palen met een kruis te verstevigen. We vijzen 2 plaatjes op de vloer, zodat de palen daartegen kunnen steunen en niet wegschuiven. Dan neem ik alle touwen in mijn handen en daar gaan we dan: Tom gaat onder de kroon staan en duwt ze omhoog, terwijl ik ze optrek en tracht in evenwicht te houden met de touwen. Zodra ze staat ga ik naar de palen toe en hou ze in evenwicht, Tom bindt de touwen in de 4 windrichtingen vast aan de muren. Dan neemt hij 4 rafters en steekt er één in elke windrichting om stevigheid te geven aan het bouwwerk.

 Nu kan ik de palen loslaten en meebouwen aan het dak: alle gaatjes in de kroon krijgen een stok, die dan met touwtjes aan de muren worden bevestigd. Pràchtig...

Het bewijs: de kroon!

 Het begint er als een huisje uit te zien. Vanbinnen... en vanbuiten!

Dan komt er met héél veel gezwoeg een regencanvas over. Dat is niet de juiste eerste laag, maar we zijn moe, het is een lange dag geweest en we willen eerst testen of die wel waterdicht is.
Het ziet er vanbinnen opeens wel heel donker uit. De canvas bestaat uit 2 lagen die elkaar overlappen. De ene helft gaat ook over de kroon, waardoor je minder daglicht binnenkrijgt.

 

Er is nog wat tijd over! Dus de rand van de vloer wordt afgetekend... Tom zaagt de vloer mooooi rond, OSB met de zaag, de balken met de kettingzaag.

 Crowncover erover, plastic beneden om de vloer te beschermen tegen de regen et voilà, yurt staat!